“Romanca” to najczęściej wystawiana sztuka nieżyjącego już Jacka Chmielnika. Lekki tekst jest zarazem ostrą oceną teatralnej rzeczywistości. Chmielnik z niebywałym wyczuciem bawi się konwencją, bawi się teatrem. Uwypukla to, co ważne, odsłania to, co bacznie skrywane. Igra z czasem, z aktorami, z publicznością. W Och-Café z “Romancą” igra Wojciech Malajkat.

Malajkat reżyserując spektakl nie zgubił tego, co ważne. Nie zubożył tego genialnego tekstu, wręcz przeciwnie – nadał mu jeszcze więcej znaczeń i jaskrawości. Co najważniejsze – zachował nieprzewidywalność. “Romanca” jest dla widza niespodzianką. To absolutnie porywające doświadczenie, które otwiera nowe horyzonty myślowe. Uczestniczenie, ba, tworzenie, aktywny udział audytorium w spektaklu jest czymś niebywały i szalenie zastanawiającym.

Jak ludzie reagują dzisiaj na teatr? Co jest dla nich ważne? Czy w każdej sztuce można znaleźć jakieś dobre elementy? Gdzie w teatrze jest prawda i czy w ogóle jest na nią miejsce? Pytania wiją się w umysłach. “Romanca” nie jest magiczną księgą zaklęć. Nie znajdziesz tam odpowiedzi, nie znajdziesz złotej recepty na udany spektakl. Znajdziesz za to celne spostrzeżenia, ostre podsumowania i barwne opowieści.

Każdy patos można wyśmiać. Tak dzieje się także w “Romancy”. Zestresowani młodzi aktorzy ze wszystkich sił starają się być perfekcyjni. Karykaturalni w swoich afektach i strojach z epoki zapętlają się w kolejnych pomyłkach. Czy to ma prawo się zdarzyć w teatrze? Czy widz ma wtedy prawo reagować?

O tym przekonać się można wyłącznie oglądając spektakl w reżyserii Wojciecha Malajkata. Jego aktorska drużyna: Małgorzata Kocik, Albert Osik i Hubert Podgórski nie daje widzom wyboru – trzeba się śmiać.I nie będzie to śmiech byle jaki – to prawdziwe wybuchy radości mieszane ze zdziwieniem. Szczera emocja trwającej chwili – nie do podrobienia. Fantastycznie dialogujący z widownią Podgórski dodaje pikanterii i prowokuje widzów bezlitośnie. Osik z siłą dziesięciu próbuje sprostać aktorskim wyzwaniom, będąc przy tym niebywale plastycznym i zabawnym. Malajkat poprowadził swoich aktorów pewnie i harmonijnie. Jest zaskakująco, jest zabawnie, ale i zajmująco. “Romanca” to bomba opakowana w ozdobny papier. Rozpakuj i daj się porwać teatralnej grze.