Krystyna Janda dokonując adaptacji "Pamiętnika z Powstania Warszawskiego" Mirona Białoszewskiego, stworzyła nową przestrzeń odbierania tego dzieła. Spektakl w jej adaptacji, z muzyką skomponowaną przez Jerzego Satanowskiego, to wejście na zaskakująca ścieżkę dźwiękową „słyszalną” już w "Pamiętniku...". Ta interpretacja pozwala, poprzez słuchanie, mówienie i śpiew, wyrazić to, czego słowo pisane nie odda.

W spektaklu Krystyny Jandy widzowie usłyszą litanię miasta i ludzi, bowiem przestrzeń tworzą w tym spektaklu muzyka, mówienie i śpiew. Ta proza, by wybrzmieć, potrzebuje zasłuchania się; zanurzenia w słowach – strzałach, zdaniach – hukach, sylabach – kanonadach, rumorze, tupocie, krzykach, pieśniach, litaniach i modlitwach. Słowa bohaterów „Pamiętnika...” są z dźwiękami zagłady miasta połączone niczym pępowiną. Tworzą rytm i melodię walczącego miasta.

I wydobywanie.
I odsypywanie.
I gaszenie. 
I pomoc.
I nowe bomby.
I krzyk.
– Najświętsze serce Jezusa, zmiłuj się nad nami. 
– Najświętsze serce Jezusa, zmiłuj się nad nami. 
Wycie samolotów i bomb.
– Najświętsze serce Jezusa… zmiłuj się nad nami…
I huk! I koniec!

SPEKTAKL BYŁ PREZENTOWANY W MUZEUM POWSTANIA WARSZAWSKIEGO Z OKAZJI 70. ROCZNICY WYBUCHU POWSTANIA WARSZAWSKIEGO