MAMADOU DIOUF

Wokalista pochodzący z Senegalu i mieszkający w Polsce, z wykształcenia lekarz weterynarii, śpiewa w języku wolof, po polsku i francusku, współtwórca portalu www.afryka.org. W marcu 2011 Mamadou wydał swoją pierwszą książkę w języku polskim, "Mała książka o rasizmie" dla dzieci, wydawnictwa - "Czarna Owca".

Jest wokalistą zespołu Tam Tam Project. Współtworzy także senegalski zespół Djolof-Man, czyli trio w składzie: Pako Sarr, Mamadou Diouf, Mohamed M'bow (djembe, gitara i wokal), z którym występował m.in. podczas cyklicznego projektu Dzień Jedności Afryki (pierwsza edycja: 25 maja 2007, klub Harenda, Warszawa). Związany z Afryka.org – portalem działającym na rzecz poprawy wizerunku Afryki. Mamadou jest także korespondentem portalu Kontynent Warszawa– informującego o różnorodnych przejawach wielokulturowości w Warszawie. Dokonania muzyczne:

• African snow – MC 1993, CD 2000: pierwszy album Mamadou nagrany z Orkietrą Kiniora (Włodzimierz Kiniorski, Radek Nowakowski). Teksty autorstwa Mamadou i muzyka Kiniora powstały zimą 93’ w teatrze Witkacego w Zakopanem.

Płyta miesiąca września 2000 world music w World Entertainment Network, na liście przebojów BBC Charliego Gilletta

• Fakira – Kinior & Mamadou , Box Music 2007.

W latach 1995–2000 Mamadou Diouf współpracował jako wokalista z zespołem Voo Voo przy tworzeniu albumów Zapłacono (1994) to album zespołu Voo Voo oraz Rapatapa - to - ja (1995).

Mamadou zaśpiewał w duecie z Anną Marią Jopek na płytach: Ale jestem -(1997) i Jasnosłyszenie -(1999).

• O tej płycie sam Mamadou mówi, że to szczególny album – Bogdan Loebl, St. Africa, Incarnations W-wa – Dla Anny, ul. Zachodzącego Słońca -(2005). Podczas jego nagrywania spotkali się: gitarzysta Becaye Aw (obecnie mieszka w Norwegii), z którym Mamadou rozpoczął swoją przygodę z muzyką w drugiej połowie lat 80 (zespół Blue Africa).; znani z „Kapeli ze wsi Warszawa” Maja Kleszcz i Wojtek Krzak oraz Bogdan Loebl – poeta, autor kilkuset tekstów piosenek i bluesów między innymi dla zespołu Breakout i Tadeusza Nalepy.

Od końca lat 90. Mamadou jest wokalistą zespołu Tam Tam Project. Zespół wydał dwie płyty: Tam Tam Project (2001) i szczególny album Sunu music (2005) – z żywiołowym „Chodź ze mną, chodź ze mną, ja Polskę znam, pokażę ci Dakar nie będziesz sam” i z Tytusem Wojnowiczem, w teledysku do tej piosenki wiezionym przez Mamadou na skuterze przez stolicę Polski.

Wspólnie z Mohamed M'Bow oraz gitarzystą Pako Sarr założył senegalskie trio Djolof-Man. W duecie z Pako napisał muzykę do programu TV Polonia „Boso przez świat” w roku 2007. Propaguje od wielu lat afrykańskie kultury w polskich mediach: Jazz Radio (2002-2008), "Machina", Radio PIN.

WOŁOSI I LASONIOWIE

Zespół "Wołosi i Lasoniowie" wyznacza na polskiej scenie muzycznej zupełnie nową jakość. Ten improwizujący kwintet smyczkowy swoje niezwykle charakterystyczne brzmienie zawdzięcza współpracy muzyków klasycznych z ludowymi. Efekt końcowy nie mieści się jednak w kategorii popularnej muzyki folk. Jest on znacznie bliższy chopinowskiej idei nadania muzyce tradycyjnej znamion sztuki wysokiej. Wołosi to jeden z najlepszych, polskich zespołów ludowych. Potwierdzają to najwyższe laury na prawie wszystkich polskich konkursach i festiwalach muzyki etnicznej. Za swą działalność na rzecz popularyzacji folkloru, Jan Kaczmarzyk został uhonorowany prestiżową nagrodą Oskara Kolberga. Zespół zdobył w tym roku Grand Prix, nagrodę im. Czesława Niemena oraz nagrodę publiczności "Burza Braw" na festiwalu Polskiego Radia "Nowa Tradycja".

Bracia Lasoniowie są członkami znanego muzycznego rodu. Związani są z katowicką Akademią Muzyczną, w której starszy - Krzysztof wykłada na stanowisku asystenta.Koncerty zespołu są zawsze gorąco przyjmowane przez publiczność. Jest w ich grze spontaniczna ekspresja, słowiańska, romantyczna tęsknota za pięknem i gorąca, bałkańska żywiołowość.Urok tej muzyki dostrzegła nawet sama Królowa Belgii Paola, powierzając "Wołochom i Lasoniom" wykonanie oprawy muzycznej uroczystości swojej 50-tej rocznicy ślubu za zamku Laeken w Brukseli.

Zespół koncertował ponadto w całej niemal Europie, Maroko, Indiach, Nepalu i Cejlonie.

MNISI Z KLASZTORU DREPUNG GOMANG

Drepung Gomang jest jednym z wielkich klasztorów tradycji Gelug-pa (pozostałe to Sera i Gaden). Został założony w 1416 roku na górze Gampo Utse w pobliżu Lhasy przez J.Ś. Jamyanga Chojey, jednego z najbliższych uczniów Je Tsongkhapy. Klasztor Drepung w Tybecie był znany z najwyższych standardów studiów akademickich i nazywany był Nalandą Tybetu. W późniejszych latach pod jego auspicjami powstało siedem kolejnych klasztorów - Gomang, Loseling i pięć innych. W związku z sytuacją w Tybecie aktualnie ma swoją siedzibę na południu Indii. Co roku do klasztorów przyjmowanych jest stu nowych mnichów, wielu z nich to uciekinierzy z Tybetu, którzy przez wiele dni i nocy pokonywali niebezpieczną drogę przez góry, by odbyć tradycyjne buddyjskie studia w klasztorze. Od początku swojego istnienia klasztory Drepung wykształciły wielu znamienitych buddyjskich mistrzów i nauczycieli. Grupa mnichów z Drepung Gomang odbywa pielgrzymkę w celu pozyskania wsparcia dla klasztoru. Zaprezentują program śpiewów i muzyki liturgicznej (m. in. rytualnego śpiewu gyuto). Podczas koncertu zbierane będą darowizny na rzecz klasztoru.