Nowy spektakl Anny Prucnal specjalnie przygotowany dla polskiej publiczności, zawierający glównie piosenki z epoki STS-u i warszawskich kabaretów, w których występowala Anna w latach 60-tych.

Reżyseria: JEAN MAILLAND
Fortepiany i aranżacje: MARTIAL PAOLI
Dźwięk: OLIVIER MOYNE
Oświetlenie: PIERRE MICHAUD
Kostiumy: EMMANULLE KHANH

Usłyszymy:

Ivre-Vive
(Upić sie życiem)
Jean Mailland/ musique: Anna Prucnal d'après folklore

Pożegnałem co kochałem
Agnieszka Osiecka/Maciej Malecki

L’été (Lato)
Jean Mailland/Oswald d’Andrea

C’était à Balbelsberg (Pewnego popołudnia w Babaelsbergu)
Jean Mailland/Francis Lai

Histoire d’amour (Historia miłości)
Jean Mailland/Jean Musy

La bienvenue Witaj (dla Piotra)
Jean Mailland/Oswald d’Andréa

La valse de Brooklyn (Walc na Brooklinie)
Jean Mailland/Frankie Jordan

Kinderjoren (Dzielnice lata)
Chanson yiddish anonyme

Alabama song
Bertolt Brecht/Kurt Weill

Kochankowie z ul. Kamiennej
Agnieszka Osiecka/Wojtek Solarz

I ragazzi giù nel campo (O niedobrych chłopcach)
Pier Paolo Pasolinii/ M Hadjidakis

Ma dissidence (Jestem dysydentka)
Jean Mailland/Oswald d’Andréa

Solo pianisty Nocturne opus 9 n°2 de Chopin

La prière de François Villon
Bulat Okudżawa

Poème pour Anna
Jonasz Kofta

Les années soixante
Jean Mailland/Franckie Jordan

Chante ta nostalgie (Śpiewaj nostalgie)
Georges Moustaki

Luna moon (Księżyc)
Jean Mailland/Stanislaw Syrewicz

Encore un instant (Jak z jabłoni jabłko spada)
Claude Prey d'après Andrzej Jarecki/Maciej Malecki

Le nègre Violet
Alexander Vertinski

Zatrzymany lot 
Włodzimierz Wysocki - Maxime Le Forestier / Włodzimierz Wysocki

Quand on n'a que l'amour (Kiedy ma sie tylko miłość)
Jacques Brel

Gdybym ja była słoneczkiem 
Stefan Witwickiego / Frédéric Chopin

Qui j'aime
Robert Liebmann et F. Höllander/Jean Boyer /Friedrich Höllander
du film "Sturme der Leidenschaft"(Tumultes) de Robert Siodmak

Biografia

Ukończyła warszawską Akademię Muzyczną. Studiowała w berlińskiej Komische Oper u słynnego reżysera Waltera Felsensteina. W latach 60. była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie; występowała także w kabaretach: STS, pod Egidą i Dudek. Zagrała w bułgarskim filmie Słońce i cień oraz w kilku filmach produkcji NRD, gdzie cieszyła się ogromną popularnością jako aktorka filmowa i piosenkarka.

W grudniu 1970 roku emigrowała do Francji, gdzie mieszka do dziś; jest żoną pisarza i reżysera Jean Maillanda. We Francji Anna Prucnal jest znana jako pieśniarka i aktorka teatralna i filmowa. Jest jedyną polską aktorką, która zagrała w filmie Federico Felliniego (w Mieście kobiet, 1980). Koncertowała m.in. w paryskiej Olympii (1981) i Theatre de la Ville (1979), w Kanadzie, Belgii i Japonii; wielokrotnie występowała na festiwalu w Awinionie, grała także w spektaklach operowych (dzieła Weilla, Poulenca, Claude'a Prey). Śpiewa piosenki w języku francuskim, niemieckim, polskim, rosyjskim i włoskim (pisał dla niej m.in. Georges Moustaki) do tekstów m.in. Aleksandra Wertyńskiego, Władimira Majakowskiego, Bułata Okudżawy i żydowskie. W 1974 roku zagrała Annę Planetę - wyuzdaną proletariuszkę w awangardowym francusko-niemiecko-kanadyjskim filmie Sweet movie jugosłowiańskiego reżysera Dusana Makavejeva . W Polsce uznano film za pornograficzny i antykomunistyczny, skutkiem czego ustanowiono zapis cenzorski na nazwisko Anny Prucnal. Odebrano jej polski paszport i skazano na zapomnienie. Dopiero w 1989 roku, po kilkunastu latach nieobecności przyjechała do Polski, towarzysząc prezydentowi Francji François Mitterrand w jego oficjalnej wizycie państwowej. Dała wtedy niezapomniany koncert na Placu Zamkowym w Warszawie. Dziś Anna Prucnal mieszka w Paryżu i tylko sporadycznie odwiedza Polskę. Ma syna Piotra, który jest reżyserem, i wnuczkę Alicję.

Koncert wspiera